Wydrukuj tę stronę
poniedziałek, 22 kwiecień 2024 19:45

Wszystko, co musisz wiedzieć o przewlekłej pokrzywce idiopatycznej (CSU)

Przewlekła pokrzywka idiopatyczna Przewlekła pokrzywka idiopatyczna fot: pixabay

Przewlekła pokrzywka idiopatyczna (Chronic Spontaneous Urticaria, CSU) jest stanem, który może powodować dyskomfort i swędzenie skóry. Chociaż przyczyny CSU pozostają niejasne, istnieją skuteczne sposoby zarządzania tym schorzeniem.

  1. Co to jest przewlekła pokrzywka idiopatyczna (CSU) i jakie są jej główne objawy?
  2. Jakie są potencjalne przyczyny CSU według ekspertów?
  3. Jakie są rekomendowane metody leczenia CSU?
  4. Czy CSU jest stanem niebezpiecznym dla zdrowia?
  5. Jakie są perspektywy dla osób cierpiących na CSU według lekarzy?

Objawy i diagnoza CSU

CSU charakteryzuje się pojawianiem się czerwonych, swędzących bąbli na skórze, które mogą występować w różnych częściach ciała. Te bąble często są ciepłe w dotyku i mogą utrzymywać się od 30 minut do 24 godzin, znikając i pojawiając się ponownie. Dokładna diagnoza CSU opiera się na obserwacji objawów trwających dłużej niż 6 tygodni.

"Gdy diagnozuję pacjenta z CSU, pierwszą rzeczą, którą mówię to żeby zachował cierpliwość," mówi Payel Gupta, MD, ekspert od alergii i immunologii z Nowego Jorku.

Przyczyny i czynniki ryzyka CSU

Do 95% przypadków CSU klasyfikowanych jest jako idiopatyczne, co oznacza brak jasno określonej przyczyny. CSU bywa również związana z innymi stanami zdrowotnymi, takimi jak problemy z tarczycą, wątrobą, choroby skóry czy zatoki. Często towarzyszą jej również zaburzenia autoimmunologiczne, jak choroby tarczycy, celiakia (1) czy cukrzyca typu 1. Osoby cierpiące na CSU są bardziej narażone na autoimmunologiczne zaburzenia.

"Mogą to być niemal wszystkie czynniki," mówi dermatolog Anna Chacon z Miami.

Leczenie i radzenie sobie z CSU

Podstawą zarządzania CSU jest identyfikacja i unikanie czynników wyzwalających, takich jak alkohol, zimno, ciepło, stres czy uczulające pokarmy. W przypadku pojawienia się bąbli zalecane są niesedatywne antyhistaminiki doustne, takie jak cetiryzyna, feksafenadyna czy loratadyna. W trudniejszych przypadkach lekarz może zalecić sterydy, a następnie antyhistaminiki, a w niektórych przypadkach również antybiotyki przeciwzapalne lub biologiczne.

"Często stosujemy wysokie dawki doustnych antyhistaminików," - Payel Gupta, MD.

Czy CSU jest niebezpieczna?

Chociaż pokrzywka sama w sobie nie jest niebezpieczna, może znacząco wpływać na jakość życia, utrudniając pracę, naukę czy sen. W rzadkich przypadkach CSU może być związana z poważniejszymi stanami zdrowia lub reakcjami alergicznymi, takimi jak anafilaksja.

Perspektywy dla osób z CSU

Nie ma lekarstwa na CSU, ale stan może ustąpić samoczynnie. W 30% do 50% przypadków objawy znikają w ciągu roku od diagnozy, ale mogą również utrzymywać się dłużej, nawet do 5 lat.

"Czasami może minąć samoistnie," - Anna Chacon, MD.

Jeśli odczuwasz dyskomfort i nie możesz kontrolować objawów CSU, ważne jest, by skonsultować się z lekarzem. Współpraca z lekarzem pozwala na znalezienie skutecznego planu

"Zobacz lekarza, jeśli czujesz się nieswojo i nie możesz opanować objawów," - Payel Gupta, MD.

Przypisy:

(1) Celiakia, znana również jako choroba trzewna, to przewlekła choroba autoimmunologiczna jelit, która dotyka osoby genetycznie predysponowane. Jest spowodowana trwałą nietolerancją glutenu, który jest białkiem występującym w pszenicy, jęczmieniu, życie oraz innych zbóż.

- Mechanizm choroby: W organizmach osób cierpiących na celiakię, spożycie glutenu prowadzi do reakcji immunologicznej, która atakuje kosmki jelitowe w cienkim jelitie. To uszkodzenie kosmków jelitowych zaburza zdolność jelita do prawidłowego wchłaniania składników odżywczych z pożywienia, co może prowadzić do niedoborów pokarmowych, utraty wagi, biegunki, bólów brzucha i innych problemów zdrowotnych.

- Objawy celiakii: Mogą być bardzo różnorodne i obejmować zarówno problemy trawienne, jak i objawy pozajelitowe. Do typowych objawów należą bóle brzucha, wzdęcia, biegunki, zaparcia, zmęczenie, wysypki skórne (takie jak opryszczkowate zapalenie skóry), anemia, a także problemy z płodnością i opóźnienia w rozwoju u dzieci.

- Diagnostyka i leczenie: Diagnoza celiakii zazwyczaj wymaga przeprowadzenia badań krwi w celu poszukiwania specyficznych przeciwciał, a także biopsji jelita cienkiego, która może potwierdzić uszkodzenie kosmków jelitowych. Najskuteczniejszą i jedyną obecnie znaną metodą leczenia celiakii jest całkowite i dożywotnie unikanie glutenu w diecie. Dieta bezglutenowa pozwala kosmkom jelitowym zregenerować się, co przynosi ulgę w objawach i zapobiega powikłaniom związanym z chorobą.

- Różne reakcje na gluten: Ważne jest, aby odróżnić celiakię od innych form reakcji na gluten, takich jak alergia na pszenicę czy nadwrażliwość na gluten nieceliakalna, które mają inne podłoże i mogą wymagać odmiennego podejścia w leczeniu.

Celiakia jest dość powszechna, dotykając około 1% populacji, ale wiele osób pozostaje niezdiagnozowanych z powodu szerokiego spektrum objawów lub łagodnych objawów, które łatwo można przypisać innym schorzeniom.

Źródło: Webmd